<$BlogRSDURL$>










Somos
Nurecha, Xan Guindán e Pobreloko







Template do:












Discurso despedida 2º Bacharelato 2005/06

22:04

Fai agora uns dezasete anos, quen máis e quen menos de nós deu o seus primeiros pasos. Uns primeiros pasos que, sempre coa axuda da familia, titubeantes, inseguros, logramos andar.

Quizais hoxe non nos pareza, ou non queiramos, darlle importancia, pero seguro que eles lembran orgullosos o día no que os seus fillos, netos... deron os seus primeiros pasos ¿verdade?

Por moito que o pensemos, seguimos sendo ese pequeno, esa pequena que un día botou a andar. Pero non so nós, os rapaces, senón todos os que hoxe ocupamos esta sala. Creo, e espero non equivocarme, que todos aprendimos algo dos demáis, que dende que dimos o primeiro paso, tamén foi para axudarlles a camiñar xuntos.

Nos, somos de moi distintos lugares, pero por un ou outro camiño chegamos ata aquí.Un ano, dous, ou toda unha vida xuntos nos marca e, cos nosos mais e menos, cos nosos problemas e as nosas dificultades, conseguimos camiñar xuntos ata aquí. E acó estamos para dar outro paso, conscientes todos da súa importancia. Para algúns será unha despedida, pode que outros non nos vexamos mais, pode que algúns inseparábeis, aprendan a selo a quilómetros de distancia, pero aínda así non temos medo, e daremos este paso convencidos. Nerviosos, si, pero convencidos.

Porque chegamos á encrucillada na que os nosos camiños sepáranse, o momento no que moitos de nos deixamos o niño e outros moitos continuaremos o camiño nesta cidade, pola nosa conta agora.

E o facemos coas nosas ilusións anovadas, as pilas cargadas, con todas as nosas forzas, dispostos a soltarnos das vosas mans berrando: aquí estamos, con ganas de demostrarvos que todo o esforzo, a paciencia e o cariño entregados serviron para algo, que foi unha inversión de futuro, e que temos ganas de escribilo. Que queremos darvos motivos para estar orgullosos de nós, e que dentro duns anos podades mirarnos e cunha bagoa nos ollos, dicir: Este é o meu fillo, mentres pasamos por diante camiñando coa cabeza alta.

Vos, os pais, uns con ilusión, outros con alegría, outros preocupados, outros... estades aquí hoxe para axudarnos a dar ese paso, para soltarnos a man e animarnos mentres observades como damos os nosos primeiros bandazos sós, sabedores de que necesitamos de vos detrás para evitar que caiamos ó chan.

Pero non pensedes que o que ven agora é doado, non. Estamos a piques de levantar un pe sos por primeira vez. Ante nos temos tempos duros: a selectividade, o ano vindeiro, coñecer nova xente, aprender a convivir, sobrevivir fora de casa... e tamén bos momentos: o ano vindeiro, coñecer nova xente, aprender a convivir, sobrevivir fora da casa...e sabemos e queremos facervos saber que non somos nós sos os que daremos ese paso, que agora máis ca nunca precisamos de vos, tanto pais, como profesores, necesitamos da vosa experiencia e da vosa habilidade camiñando, porque como din algúns, o aprendizaxe é un proceso de imitación.

Non vos preocupedes se caemos, erguédenos; nos vos preocupedes se temos un rabuño, axudádenos coas curas. Queremos partir sos e demostrarvos quen somos, demostrarlle ó mundo o que nos ensinastes a ser.

Este tempo xuntos foi para min unha ledicia, e anque eu, como moitos, cheguei só, a cegas, pronto atopei cun grupo de tolos co que botar unhas risas, que motivos non nos faltaron, e momentos que recordar, dos que tamén temos: Madrid, Salamanca, París, Xixón, Santiago, Coruña, e mesmo Ferrol, porque dende logo, nos non paramos, como dicía un home que estivo non hai moito con nos: Lo que enseña un viaje no lo dan mil universidades.
E pode que tivera razón. Pero os bos momentos non so chegaron fora do centro, xa que incluso na aula atopamos motivos para rir un rato, que os nosos profesores souberon ensinarnos que ante todo, unha das cousas mais importantes é o humor e que as cousas apréndense mellor cando o pasas ben, e eles preocupáronse diso: a Semana Verde, O Gran circuíto, O quebracabezas, os festivais, charlas, o Entroido...Dende logo que este instituto non da descanso.

Por iso non somos nos os merecedores dunha homenaxe hoxe, aquí temos algúns homes e mulleres que tiveron a responsabilidade de ocupar a nosa cabeza coa cultura, que pode ser mais ou menos útil, e cumpriron outra labor aínda mais valiosa, a nosa educación, os nosos valores.
Coa súa axuda aprendemos a ser persoas, e anque as veces podamos resultar esgotadores, espero que polo menos de aquí a un tempo podan, podamos mirar cara atrás e botar un sorriso recordando os momentos pasados xuntos, que motivos non faltan.

E anque deixar de falar sexa adiantar a despedida, e cada vez teñamos máis preto ese momento, espero que ó dicirvos adeus podamos lembrar eses bos momentos xuntos que nos regalamos estes anos.

Chega xa o momento de que nos deades a ultima aperta na man e nos axudedes a tomar o derradeiro pulo.

¡Agora, tócanos camiñar sos!


Garrapateado na parede por Pobretolo

(0) Abriron a boca:

POR FIN!! ALGUNAS DE 2º DE BACH!!UN CURSO YA TERMINADO!

20:20

*Carmen (filosofía): ¡Casto! ¡Por favor sal!
Casto: ¿ahí? ¿De pie?
Carmen: ¡Claro!, ¡Venga sal!
Casto: ¿Con el texto?
Carmen: ¡Si!
Casto: Ay non OH!!! ¡Así me paguen 1000 duros no salgo!

*Alba: Joder, ¿esto que es? ¿Una clase o una piara? (después de k José hiciera algo raro)

*Carlos Balado: ¿mi boca se explica?

*Fefa: Venga entregar ya, que m voy
Todos: Espera Fefa que falta Eva
Fefa: Boh!!!(Hace un gesto de… Me da igual va suspender espere o no así que… me piro, sale por la puerta y Eva corriendo detras)

*Manolo (economía): María espera un momento que voy a meterme con Eva y vengo en un momento

*Jaime Lamas (historia):¿Conocéis la palabra desastre? Pues multiplicarla y obtendréis la nota de vuestros comentarios…
Duran: ¿y por cuanto la multiplicamos?

*Nuria López: ¡Eva! ¡Evaporare de mi sitio ya!


Garrapateado na parede por Nurecha

(0) Abriron a boca:

ULTIMAS DE 1º LA PROXIMA YA SERA DE ESTE AÑO!!!!!!!!!!!

19:43

*Andrés: A ver Camola si un niño ve la tele todo el día.., ¿a que va a jugar a ser un power ranger o Félix Rodríguez de la fuete?? Es que esta claro!!!

*Camola (Prof. Filosofía): Normalmente a vuestra edad excluís a los niños inteligentes, lo que vosotros llamáis chapones o por lo menos viven menos felices que vosotros…
Maria Rey: Eh Camola que yo soy inteligente que me lo dijo el medico y bueno no sabes lo feliz que soy
(La simpleza de la felicidad)

* Kiss (Recitando un poema de gallego):…Y allí desnudo en un portal…
Diego (muy agudo ese día): Ui…. Que sexy!!!

*Alguien dice: Rubiaaaaaaaaa
Nuria López: ¿¿¿¿¿que??????
Kiss: Joer tu aparte de ciega eres biroja (aparte de ciega eres sorda)

* Después de muchas burradas y muchas hostias dadas (todo esto de broma)
Duarte: A mi eso no me lo dices dímelo en la calle o fuera si te atreves!!!
Nuria López: mmmm como que fuera es lo mismo que en la calle no???
Duarte: bueno SI que mas da el caso es que tú eso no me lo dices!!!

*Paola (en lengua): OH C.D. (complemento directo) como los de música!!!! ¿Y DVD que significara?
Nuria López: Joer Paola si te parece será DeriVaDa
Paola: ¿si??????
Ana: Si Paola, si, y cuando la profesora te pregunte en el examen por las estructuras del C.D. tú le pones: el de Bisbal el de Reggaeton, el de Chenoa todos los que tu quieras…

*En gallego Paola haciendole burla a Maria Rey porque en su poema ponía Brrrrrrrrr y claro María tubo que leer Brrrrrrr
Maria Rey: Paola ¿tu nuca te reíste con la dentadura en la mano?
Paola: Ohhhh pero… ¿esos e puede hacer? (agarrandose los dientes) ¿tu como lo haces?


Garrapateado na parede por Nurecha

(0) Abriron a boca:

20:32

O gran maestro Chuck Norris recitando algún dos deus mandamentos



Garrapateado na parede por Pobretolo

(0) Abriron a boca:

MASSS

19:25

*Jessica: yo a mi padre no le regalo nada por el día del padre porque no le debo nada…solo le debo algo mi madre, que para eso me parió
Camola (Prof. .filo): Ay…!!! Una madre es una madre
Duran: Que pasa todo lo hizo tu madre…. ¿tu padre no tubo que introducir? (haciendo el gesto de meter la mano por el puño)

*Jugando a las cartas al juego de la puta el ladrón y el policía
Jessica: Joder es que hay 3 policías; así no hay quien juegue….
Maria Rodríguez: Bueno es que somos una patrulla ¿donde esta el problema????

*Fefa (Prof. ingles): Ya sabéis que yo en los exámenes no “chato “digo tacho nada

*Duran(leyendo en gallego): Morte do Mariscal Pedro Pardo de Cela, e o seu fillo; “descapacitados” na praza
Alguien: ¿pero no murieran decapitados?
Dulce: Si, de feito pon decapitados, non desaparecidos, pero deixade a Duran que xa estaba collendo carrerilla

*Rebe (en filosofia): cuando le hicieron la “autopista” (autopsia)

*Jessica: (leyendo) El dueño de la lagoa Pedro Pardo Bazan…
Pero…¿¿¿ este no se llamaba Emilio???
Nuria López: Joer… En todo caso seria Emilia y para eso esta era escritora no dueña del lago de Valdoviño
Jessica: Ohh pero… ¿de verdad que no es Emilio?
Nuria Piñeiro: ¡Que no! Que era una tía se llamaba Emilia y era escritora y no tenía nada que ver con Valdoviño

*En filosofía hablando de las teorías evolucionistas….:
Camola (Profesora): A ver ¿vosotros que pensáis, que la iglesia esta de acuerdo con las teorías evolucionistas?
Duarte: No les queda otro remedio que estar de acuerdo pero… yo conozco a creyentes que les dices que el hombre viene del mono y te montan un PIFFOSTIO que flipas!!(Atención a la palabra PIFFOSTIO)

*Raquel: La canción se debe de llamar “hello hello”
Maria Prado: ¿Así? ( todo el mundo mira la hoja en la que estaba escribiendo y vemos:” helow helow”)
Raquel: no tonta hello hello de hola (haciendo hola con la mano)

* Nuria López: Eh ¿Qué pusisteis en la pregunta h?
Maria Prado: Oh ¿pero había pregunta h?
Nuria López: Claro joder mírala
María Prado: (muriéndose de la risa) Aaaaun vi yo la h (nos encontramos con que en su trabajo no había pregunta h y aun así el profesor le dio el ejercicio por bueno)

*Dulce (Prof. Castellano): ¿Maria estas haciendo los ejercicios?
Maria: Estoy copiando los enunciados pero maña los traigo hechos ehhhh!!
Dulce: Si si, si para mañana hay mas eh!!
Maria: (ya a gritos): Bueno pues si quieres mañana te los corrijo yo todos!!!!


Garrapateado na parede por Nurecha

(0) Abriron a boca:

Chuck Norris (parte 2)

22:04

Despois de que a primeira parte arrasase es e convertise non post máis lido de Jaula 14 (non sei se é verdade pero queda ben), e tras incontábeis peticións...DECIDÍN PUBLICAR A SEGUNDA PARTE DO ANECDOTARIO DE CHUCK NORRIS. (aplausos). Non, non, non fai falla que me aplaudades nen me dede-las grazas, é a miña obrigación coma enviado do Deus Mono.

Espero que vos guste.

Chuck Norris es 1/8 Cherokee. No tiene nada que ver con sus antepasados, el tío se comió un puto indio.

Alguien intentó decirle una vez a Chuck Norris que las patadas giratorias no son la mejor manera de dar una patada a alguien. Este hecho ha sido registrado por los historiadores como el peor error que nadie ha cometido jamás.

El camino más rápido para llegar al corazón de un hombre es el puño de Chuck Norris.

Las Tortugas Ninja están basadas en una historia real. Chuck Norris se comió una vez una tortuga entera, y cuando la cagó, ésta medía dos metros y había aprendido karate.

Si Chuck Norris llega tarde, más le vale al tiempo ir más despacio.

Si le preguntas a Chuck Norris qué hora es, siempre responde 'Faltan dos segundos'. Después de preguntarle '¿Dos segundos para qué?', te pega una patada giratoria en la cara.

La novia de Chuck Norris le dijo una vez que tres tristes tigres tragan trigo en un trigal. Él le gritó '¿CÓMO TE ATREVES A HACER RIMAS EN PRESENCIA DE CHUCK NORRIS?', y le rajó la garganta. Sosteniendo el cuello sangrante de su novia en la mano, exclamó 'Don't Fuck with Chuck' (intraducible juego de palabras). Dos años y cinco meses después se dio cuenta de la ironía de su frase, y se rió con tanta fuerza que todo el mundo a un radio de cien millas se quedó sordo.

El único niño que ha podido sobrevivir a una patada giratoria de Chuck Norris fue Gary Coleman (el negrito de Arnold). No ha crecido desde entonces.

Chuck Norris no lee libros. Los mira fijamente hasta que consigue la información que quiere.

Chuck Norris dona sangre a la Cruz Roja frecuentemente. Sólo que nunca es la suya.

Mientras rodaba Walker: Texas Ranger, Chuck Norris resucitó a un corderito, que había nacido muerto, frotando prolongadamente su barba contra la criatura. Poco después de que el animal volviera a la vida, Chuck Norris le dio una patada giratoria delante de todo el mundo, rompiéndole el cuello, para recordar a la multitud que lo que Chuck nos da, Chuck nos lo quita.

Chuck Norris se comió una vez una tarta entera antes de que sus amigos pudieran decirle que había una bailarina dentro

Chuck Norris apostó una vez contra la NASA a que podía sobrevivir a una entrada en la atmósfera desde el espacio sin traje protector. El 19 de julio de 1999, un Chuck Norris desnudo reentró en la atmósfera terrestre recorriendo 14 estados y alcanzando una temperatura de 3.000 grados. La NASA, avergonzada, publicó que había sido un meteorito, y le sigue debiendo una cerveza.

Si miras a un espejo y dices 'Chuck Norris' 3 veces, aparecerá y matará a toda tu familia... pero al menos habrás conseguido ver a Chuck Norris.

Chuck Norris fue el Danny Tanner original en la comedia familiar 'Padres Forzosos'. Fue remplazado por Bob Saget después de un desafortunado incidente con las trillizas Olsen.

En la última página del Libro Guinness de los Récords se avisa que todos los récords mundiales pertenecen a Chuck Norris, y aquellos listados en el libro son solo los más cercanos que nadie ha podido conseguir jamás.


Garrapateado na parede por Xan Guindán

(0) Abriron a boca:

ODISEA EN GEOGRAFIA

19:50

Me ética me obliga a publicar esto…

Esta mañana es clase de geografía se produjo ( digo yo) un cúmulo de despropósitos que hizo que la ira de la clase se descargara sobre mí (bueno tampoco es que pesara mucho…) al tocar el timbre. Siendo inútiles todos mis intentos de fuga, excepto el método de las cosquillas que casi nunca falla. Hecha esta pequeña introducción paso a contar los hechos lo más fielmente posible.

13:20 de la tarde; comienza la clase de Geografía como todos los día, para que lo vamos a negar la cosa es aburridilla, por eso no me extraño ver a mis compañeros (los que se sitúan a mi espalda) hacer pedacitos de papel rompiendo un hoja de libreta .al cabo de un rato, cansada de corregir ejercicios me giro para hablar con mis colegas, o simplemente ver que demonios hacían. Cuando para mi sorpresa me encuentro la capucha de mi cazadora, que estaba cuidadosamente colocada en mi silla, llena de esos pedacitos tan monos que esos personajes estaban haciendo. Risas por aquí, cachada por aya, papelitos al suelo y la cosa pasó a mejor vida. Hacia las 13:45 más o menos me vuelvo a girar para comprobar que mi capucha estuviera vacía (mira tu si que estaba vacía), pero me extraño ver que mis compañeros seguían en su labor de cortar papelitos, solo que esta vez los amontonaban en la mesa y para mi sorpresa, a su labor se habían unido un par de compañeros mas de las mesas colindantes. ¿que harán? Pensaba yo y ¿Qué hacéis? Pregunte. La respuesta me dejo cara de gilipollas integral, -Nada son para echártelos a la salida-.mis intentos por tirar esos papelitos al suelo fueron inútiles… y juro por el Dios Mono que lo intente, pero claro, si me muerden chungo de intentarlo…

en fin…frustrados mis intentos de salvación, decidí resignarme a esperar la llegada del timbre y salir pitando, por el pasillo seguro que los perdería y ya en el coche de mami no se atreverían.

Las 14:10. Maldita al hora en que tocó el timbre, Guzmán me trinco por la cazadora y de repente todo lo vi negro, una mano me introducía algo que picaba mucho (papelitos) por la espalda y otra m sujetaba…OH... Una mano libre.. Esta es la mía, empecé a hacer cosquillas a una mancha rosa que deduje que sería Alba, la única persona en el mundo con fobia a las cosquillas. La profesora pensó que nos estábamos peleando.

Bueno el resultado es sencillo, la estampa graciosa. yo en el medio del pasillo quitándome los papelitos que podía de la cabeza, mas que nada para no salir bañada en papeles… y al llegar a casa pues nada el suelo del baño lleno de papeles al sacudir la camiseta, creo que era un gran porcentaje del total de los papelitos fabricados…

Y esto es lo sucedido en la clase de hoy de geografía, merecedor de un post en la página.



Garrapateado na parede por Nurecha

(0) Abriron a boca:

POR EXIGENCIAS DEL PUBLICO... MAS PARIDAS!!!

11:32

*En la biblioteca todo el mundo a lo suyo. Miriam ese tira en el suelo muy silenciosamente para que ni la profesora ni nosotros nos demos cuenta. Al rato oímos “¡Ves como soy capaz!, ¡y tu decías que no eh!”. Todo el mundo menos la profesora mira y nos encontramos a Miriam sentada en el suelo con la pierna detrás de la cabeza.( Eso si que es flexibilidad!!!!)

*Jaime Lamas (entra en clase y ni Dios le hace caso, se sienta en su silla): Bueno pues…. Los chinos son de china y… son todos amarillos

*Margarita (Prof. Gimnasia. En un día que le dio por enseñarnos técnicas de estudio…): En mis tiempos cuando estudiábamos, en vez de estudiar poníamos novelas en el medio de los libros… ¿Ahora que ponéis?

*Teresa(A Manolo el de economía): Manolo ¿Por qué no nos llevas a hacer el camino de Santiago por San Andrés? Para hacer una ruta turística.
Nuria López: ¿A dónde? ¿Si vamos para San Andrés no vamos en dirección contraria a Santiago?
Teresa: Bueno al camino de Santiago o al camino de san Andrés ¿Que mas da?
(Para quien no lo sepa el camino de Santiago es otro diferente al Camino de San Andrés)

*Fefa (Prof. Ing.): A ver un ejemplo para que pongáis en pasiva: Fererou…..(Ferrero tenista)
Todos: Fererou jajajajajaja!!!!!
Fefa: Oh pues en Inglaterra a Guerrero (futbolista) le llaman Güerou y a Ferrol, Farol

*(En la biblioteca haciendo el trabajo de castellano)
Nuria López: joer mirad a Paola ya no tiene ni que ponerse de puntillas para coger ese libro
(El libro estaba en lo más alto de la estantería y Paola mide 1’80)
María Prado (mide 1’56): yo ya paso de coger esos libros por muy bien que me vaya a ir el trabajo….
(Al rato Eva, que mide igual que María, o menos, coge una silla, se sube, y coge el mismo libro
Nuria López(A María): Ves si hay remedio para todo!!!! Haz como Eva!!!!Si no creciste… Crecete!!!

*Dulce (Prof. Cast. Y Gllg.): Non me vale que no traballo me poñades que atopachedes a información no “gogle” (google) ou no Yakú (yahoo) tedesme que poñer a paxina integra por ejemplo:
www. e o que veña


NOTA PARA LECTORES: No se publican las paridas y salidas guapas de 2º hasta que no se terminen las de 1º, es un tema de orden, para no comernos ninguna ni liarnos GRACIAS!!


Garrapateado na parede por Nurecha

(0) Abriron a boca:

Chuck Norris (Parte 1)

21:27

Nova norma para Jaula 14: que TOTALMENTE PROHIBIDO faltarse con Chuck Norris. ¿como? ¿vos rides? Pois esperade a ler isto que atopou Pobreloko nun foro.



Los Dinosaurios miraron mal a Chuck Norris una vez. UNA VEZ.

Chuck Norris murio hace 10 años, solo que La Muerte no ha tenido el valor de decirselo.

Superman usa pijamas de Chuck Norris.

Las lágrimas de Chuck Norris curan el cáncer. Es una pena que él no haya llorado nunca.

Chuck Norris no duerme. Espera.

Chuck Norris ha demandado a la NBC, alegando que Ley y Orden son marcas registradas para sus piernas derecha e izquierda.

La principal exportación de Chuck Norris es el dolor.

Si puedes ver a Chuck Norris, él puede verte. Si no puedes ver a Chuck Norris, puede que estés a sólo unos segundos de la muerte.

Chuck Norris construyó una máquina del tiempo y viajó al pasado para evitar el asesinato de JFK. Cuando Oswald disparó, Chuck detuvo las tres balas con su barba, desviándolas. La cabeza de JFK estalló de la impresión.

Chuck Norris vendió su alma al diablo a cambio de su rudo buen aspecto y su inigualable destreza en las artes marciales. Poco después de finalizar la transacción, Chuck dio una patada giratoria al Diablo en la cara y recuperó su alma. El Diablo, que aprecia la ironía, no pudo enfadarse con él, y admitió que debía haberla visto venir. Ahora juegan al póquer el segundo miércoles de cada mes.

Chuck Norris no caza, porque la palabra caza implica la probabilidad de fracasar. Chuck Norris sale a matar.

De adolescente, Chuck Norris dejó embarazadas a todas las enfermeras de un convento perdido en las colinas de la Toscana. Nueve meses después, las enfermeras dieron a luz a los Miami Dolphins de 1972, el único equipo imbatido de la historia del fútbol americano profesional.

Para demostrar que vencer el cáncer no es tan difícil, Chuck Norris se fumó 15 cartones de tabaco al día durante dos años, y desarrolló 7 tipos diferentes de cáncer, sólo para librarse de ellos haciendo flexiones durante 30 minutos. ¡Chúpate ésa, Lance Armstrong!

Una vez, un ciego pisó el zapato de Chuck Norris. Chuck le dijo '¿No sabes quién soy? ¡Soy Chuck Norris!' La mera mención de su nombre curó la ceguera del hombre. Desgraciadamente, la primera, última y única cosa que este hombre llegó a ver fue una mortal patada giratoria lanzada por Chuck Norris.

Chuck Norris ha contado hasta el número infinito... dos veces.

Cuando el Hombre del Saco se va a dormir cada noche, mira en su armario para ver si está Chuck Norris.

Chuck Norris se comió una vez 3 filetes de 2 kilos en una hora. Pasó los primeros 45 minutos follando con su camarera.

Una señal de aparcamiento para minusválidos no significa que ese sitio esté reservado para minusválidos. En realidad, es una advertencia de que el sitio pertenece a Chuck Norris, y que te quedarás minusválido si aparcas ahí.

Cuando Chuck Norris manda su declaración de la renta, envía los formularios en blanco e incluye una foto suya, en guardia y listo para atacar. Chuck Norris nunca ha tenido que pagar sus impuestos.


Garrapateado na parede por Xan Guindán

(0) Abriron a boca:

Deus Mono, Jaimelamismo, e Duartecentrismo.

15:44

Todo o mundo escoitou falar do Deus Mono, do Jaimelamismo, ou do Duartecentrismo, pero non todo o mundo sabe que é cada unha destas cousas. Con este post pretendo establecer as diferencias entre estes tres importantes conceptos.

A RELIXIÓN DO DEUS MONO

"Se o home procede do mono, e Deus creou ao home ás súa imaxe e semellanza, entón Deus é un mono". Con esta frase, Fran (o heavy), sentou as bases do que posteriormente sería a Relixión do Deus Mono. Pero...¿en que se diferencia esta relixión das demais? ¿Cales son as súas características? Pois ben, en primeiro lugar, o Deus Mono creou da nada unha xigantesca mesa de billar á que nos chamamos Universo. Nela, o Supremo xoga a meter tódalas bolas (planetas e astros) nos buracos (furados negros). A bola número 8, é a Terra. Nela, o Deus Mono, creou a vida humana. A súa finalidade é obter da nosa especie asesores e escravos. ¿Con isto que quero dicir? Pois que o Deus Mono, na súa infinita sabiduría, premiará aos que leven unha vida pura, axudándoo na partida de billar eterna; e castigará aos malvados e perversos a traballar polos séculos dos séculos no seu bananar privado.

O JAIMELAMISMO

O Jaimelamismo é a única corrente de pensamento que o Deus Mono acepta e considera válida. Por iso, enviou ao Gran Mestre Jaime Lamas para adoutrinar e formar ás masas nos principios e ideal de vida do Deus Mono. Pero, ¿Cales son os principios Jaimelamistas?

- Jaime Lamas é a persoa máis sabia da Terra
- Jaime Lamas goza da bendición do Deus Mono
- Jaime Lamas é inmortal
- Tódolos Jaimelamistas teñen que ir pola vida "En plan campeón total"
- A historia é a única asignatura que vale a pena, pero só cando a da el.
- Os exames de Jaime Lamas non son difíciles, o que pasa e que nos somos moi burros.
- Os que non lle prestan atención a Jaime Lamas nas clases son herexes.

O DUARTECENTRISMO

O Duartecentrismo é o movemento que vela pola pervivencia da Relixión do Deus Mono e da aplicación dos principios Jaimelamistas. O Deus Mono reveloulle a Duarte as verdades absolutas expostas anteriormente, por iso, creou a Igrexa Duartecentrista, da que Isaac é Sumo Teócrata, Nuria Sacerdotisa, e Alba Catedrática.


P.D: Tódolos comentarios acerca de profesores e alumnos que aparecen neste post, fanse dende unha perspectiva de respeto e profunda admiración. Non se pretende ferir a sensibilidade de ninguén


Garrapateado na parede por Xan Guindán

(0) Abriron a boca:



*Template, imaxes e videos polo Pobreloko*

document.write("
<$BlogArchiveName$>
")